XARTES

Αναγνώστες

Σάββατο 22 Μαΐου 2021

bctbhgcbctbntc

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

Καλημέρα ξανά φίλες και φίλοί!

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

ψυχρη εκθλιψη

 

 

 

Καλλιεργητικές φροντίδες

 

 

λιγα λογια για την καλλιεργεια της ελιας

 

 

Οι καλλιεργητικές φροντίδες των ελαιοπαραγωγών της Επαρχίας Σητείας συνοψίζονται σε λίπανση, κλάδεμα, όργωμα, καταπολέμηση των εχθρών και ασθενειών της ελιάς. Ο κυριότερος εχθρός της ελιάς στην περιοχή είναι ο "δάκος" (λατινικό /ή διεθνές όνομα: Bactrocera oleae oder Dacus oleae). Η καταπολέμηση του δάκου γίνεται με οργανωμένα συνεργεία δακοκτονίας και την επίβλεψη των γεωπόνων του Γραφείου Γεωργικής Ανάπτυξης και μάλιστα μετά το μήνα Σεπτέμβριο μέχρι και ένα μήνα πριν τη συλλογή φροντίζει ο ίδος ο παραγωγός για τους κατάλληλους ψεκασμούς σε περίπτωση δακοπροσβολής. Ένα μήνα πριν τη συλλογή σταματούν οι ψεκασμοί ώστε στο τελικό προϊόν να μην υπάρχουν υπολείμματα φυτοφαρμάκων.

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΕΟΥ ΕΛΑΙΩΝΑ

Πριν τη φύτευση σε έναν αγρό προτείνεται, ο βιοκαλλιεργητής να λάβει υπόψη του τις παρακάτω γενικές αρχές βιολογικής ελαιοκομίας:

 

πατηστε για να δειτε πως φυτευεται μια ελια

 

  • σε επικλινή εδάφη να κατασκευάζονται ή να επιδιορθώνονται αναβαθμίδες,
  • πρέπει να επιλέγονται περιοχές που δεν είναι παγετόπληκτες ή χαλαζόπληκτες διότι η ελιά υποφέρει σε χειμωνιάτικους και ανοιξιάτικους παγετούς, ιδιαίτερα σε θερμοκρασίες κάτω από -5°C . Επίσης, να μην επιλέγονται περιοχές κλειστές, μη αεριζόμενες, με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία, συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη ασθενειών αλλά και εχθρών (κυκλοκόνιο, γλοιοσπόριο, δάκος κ.ά.). Με όλα τα παραπάνω ο βιοκαλλιεργητής θα πρέπει κατά το σχεδιασμό του να έχει ως πρωταρχικό στόχο την πρόληψη εμφάνισης των ασθενειών και των εχθρών της ελιάς,
  • να επιλέγεται σύστημα καλλιέργειας ανάλογα με τον τύπο του εδάφους, το επιδιωκόμενο μέγεθος και σχήμα των δένδρων, τη δυνατότητα άρδευσης και τη διαθεσιμότητα του νερού, τη μέθοδο συγκομιδής που θα ακολουθηθεί, τη διαθεσιμότητα εργατικών χεριών και αγροτικών μηχανημάτων και την ποικιλία της ελιάς. Επίσης, η πυκνότητα φύτευσης να είναι τέτοια ώστε όταν τα δένδρα φτάσουν στην τελική ανάπτυξή τους να αποφεύγονται φαινόμενα σκίασης, ανεπαρκούς αερισμού των ελαιόδεντρων, ανταγωνισμού σε νερό και θρεπτικά στοιχεία, ανεπαρκούς ηλιοφάνειας και δυσκολίας στη χρήση αγροτικών μηχανημάτων,
  • η απόφαση για την/τις ποικιλία/ες που θα επιλεχθούν να λαμβάνει υπόψη παράγοντες όπως την προσαρμοστικότητά τους στις εδαφοκλιματικές συνθήκες και στο μικροκλίμα της περιοχής, την ανθεκτικότητά τους σε ενδημικά έντομα και παθογόνα, τις απαιτήσεις τους σε θρεπτικά στοιχεία και νερό. Επίσης, να γίνει έρευνα αγοράς για την εμπορική διέξοδο του ελαιόλαδου ή του ελαιόκαρπου των υπό επιλογή ποικιλιών,